14 februari 1941

In de vele interviews en lezingen die Assange van Wikileaks heeft gegeven over het belang van “War Logs” legt hij er steeds de nadruk op dat burgerslachtoffers van militaire acties het recht hebben te weten wie verantwoordelijk was en wat er precies gebeurde. Niet de geromantiseerde lezing van de persvoorlichter, maar de nuchtere feiten.

Het is jammer dat de internatonale pers dat op de een of andere manier niet interessant genoeg vindt, want ze stappen dan steevast in hun vraagstelling over op onderwerpen die een hogere schandaalwaarde hebben.

Ik wil u een voorbeeld geven hoe belangrijk het is dat burgerslachtoffers van een oorlog wel weten wat er gebeurd is. Op bovenstaande foto ziet u mijn grootouderlijk huis in Nijmegen, een paar dagen na bominslagen op 14 februari 1941. Wat voor bominslagen? Niemand weet het precies. We kennen de slachtoffers: mijn grootvader, mijn grootmoeder, mijn ooms Gerrie en Antoon.

Hun drie zusters; mijn moeder, tante Marie en tante Gré leven nog en zij willen nog steeds weten wat er nu exact is gebeurd op die bewuste avond van 14 februari 1941.

De gemeente Nijmegen houdt een slag om de arm. Ze weten het niet precies. Waarschijnlijk heeft een door Duitsers aangeschoten Royal Air Force bommenwerper zich van haar bommenlast willen ontdoen om zodoende het vliegtuig lichter te maken in een poging laag vliegend een thuisbasis te bereiken. Dat zou een vergeefse actie zijn gebleken, want de bommenwerper stortte minuten later boven Malden neer.

Met grote tussenpozen heb ik gezocht naar wat er nu werkelijk is gebeurd, zonder daarbij enige relevante vorderingen te hebben geboekt totdat ik las over de Britse Freedom of Information Act.

Gebruik makend van die FOIA heb ik schriftelijk het British Ministery of Defense benaderd met de vraag of zij iets wisten van het incident. Ik kreeg een brief terug van Anna Gibbs AHB2(RAF)2. Haar is niets bekend over een crash of een aangeschoten RAF-bommenwerper op 14 februari 1941. Even bekroop me het gevoel dat een instantie me wilde overtuigen dat de familieleden nog gewoon in leven waren en dat er niets was gebeurd, maar Anna Gibbs AHB2(RAF)2 was duidelijk van goede wil.

De dag na de bominslagen, zo meldde zij, in de nacht van 15 op 16 februari 1941 was er wel degelijk een Whitley Mark 5 T4164 van het 77ste squadron van de Royal Air Force neergestort bij Malden. Mijn eerste gevoel was: dat is ‘m dan eindelijk, want ik ging ervan uit dat er gewoon een fout in de datum was geslopen. Zoveel bommenwerpers stortten er nu ook weer niet neer bij Malden in 1941. Na overleg met mijn moeder begon ik echter weer te twijfelen. Zij herinnerde me eraan dat de inslag van de bommen vroeg in de avond was geweest en de afstand Nijmegen/Malden is zo kort dat het onwaarschijnlijk is dat de bommenwerper nog zo laat in de nacht was neergestort.

Een dubbele fout in datum én tijdstip?

Dus we zijn weer waar we een halve eeuw geleden ook waren. We weten het gewoon niet en we willen het wel weten, want het is van belang.

Anna Gibbs AHB2(RAF)2 gaf me nog een tip in het slot van haar brief. Alle gegevens die ik nodig had stonden op de “unofficial website” lostbombers.co.uk, maar daar zijn ze kennelijk te druk bezig met plastic modelvliegtuigjes bouwen om een serieuze E-mail te beantwoorden of mijn registratie op hun forum te activeren.

Toch blijf ik doorzoeken. Er zijn namelijk zoveel gruwelijke scenarios te bedenken die je wilt uitsluiten. Misschien zelfs tegen beter weten in.

Stonden er “War Logs” op Wikileaks over de Tweede Wereldoorlog, dan hadden we het nu met grote waarschijnlijkheid geweten.