Eindelijk weer verbaasd
Een van de weinige nadelen van het ouder worden is dat het vermogen verbaasd te raken zo sleets raakt dat het op een goede dag gewoon verdwenen is. Toch heb ik me gisteren zeer verbaasd en wel op Facebook. Dit jaar doe ik met mijn werk mee aan een uiteenlopende reeks evenementen in de USA, dus het is uitermate handig om alle contacten in een enkel netwerk bijeen te hebben.
Een goed deel van mijn werk wordt daar soms omschreven als fine art photography, maar vaker als erotic art en heel soms – vooral in de zuidelijke staten – als pornography. Ik vind al die beschrijvingen even prettig, want ik ben me er terdege van bewust dat mijn werk een seksuele lading heeft. Dat leidt er uiteraard ook toe dat bepaalde werken meer gewaardeerd worden vanwege de aantrekkelijkheid van het model dan mijn geploeter met camera, licht en compositie. Dat merk ik wanneer ik via mijn contactformulier een bericht ontvang van een onbekende man die mij – zonder enige terughoudendheid – meldt dat hij zich een paar keer goed klaar heeft gemaakt bij mijn werk.
Ook dat ervaar ik niet als storend, want je zult maar zo’n vak hebben, waarbij je het geluk als het ware naar de mensen toebrengt.
Hoewel mijn statistieken een ander beeld leveren, denk ik vaak aan mannen als mijn voornaamste doelgroep, zeker als het foto’s betreft waarop vrouwen afgebeeld staan. Ik ben immers opgegroeid in een tijd dat seksuologen er zeker van waren dat vrouwen minder door beeld geprikkeld konden raken dan mannen.
Gisteren klapte echter plotsklaps mijn chatvenstertje op Facebook omhoog en een lesbische vrouw van begin dertig begon in geuren en kleuren te vertellen hoezeer ze opgewonden raakte van mijn werk. Ik bedankte haar vriendelijk, maar dat was niet genoeg.
Nadat ze eerst gemeld had dat ze op haar werk zat en er ongevraagd aan toevoegde dat ze zich met zichzelf zat te spelen, moest ik haar alles vertellen over hoe mijn werk tot stand kwam.
Ik heb van huis uit geleerd beleefd te zijn, dus met enige terughoudendheid vertelde ik haar wat gortdroge anekdotes, totdat ik uiteindelijk zwetend van de zenuwen (ik ben een zeer onhandige chatter) achter mijn toetsenbord zat, terwijl van haar kant alleen nog zeer ongeremde seksuele kreten terugkwamen.
Ik was verbaasd, zeer verbaasd. Eindelijk!
