Gisteren (9-9-2023) heb ik een reportage gemaakt van het Streethearts Festival in de Kerkstraat, georganiseerd door Club Church. Ik heb me zeer geamuseerd. De reportage is voor het laatste nummer van het tijdschrift NORDEN, althans van 2023, dat medio december verschijnt.
Ik was voor iets heel anders aan het werk, toen ik deze moeder en zoon zag, tenminste dat neem ik aan. Het is zo’n foto waarvan ik denk dat het vele malen beter had gekund, maar ik stond daar om een andere serie te maken. Dat is mijn enige excuus.
Ik vind het als studiofotograaf fijn als mensen pal in de lens kijken als ik ze op straat fotografeer. Vooral als ik er een stevige etalageruit tussen mij en de camera zit. Ik heb het gevoel dat ik een van de twee moet kennen, maar geen idee waarvan.
Een portret van kunstenaar Herman Hagenaar uit de Nieuwmarktbuurt. Hij was er, geloof ik, in het geheel niet gelukkig mee. Maar wat een hoofd! Vijf sterren, wat mij betreft.
Vaak krijg ik te horen dat ik NORDEN Magazine begonnen ben, omdat Drag Queens nu veel in het nieuws zijn. Dat klopt niet helemaal, want ik fotografeer al alles wat met gender te maken heeft vanaf 1976. De reden dat ik het tijdschrift begonnen ben, is dat ik met enige regelmaat mijn werk wil laten zien, zonder een expositie te organiseren. Ik word ook een dagje ouder.
Als mensen me echt uit mijn comfortzone willen halen, dan moeten ze mij, als studiofotograaf, uitnodigen om buiten te fotograferen. Als het dan ook nog sexy moet zijn, dan krijg ik het helemaal benauwd. Model Nikita lukt dat en ik verbaas me dan over de resultaten.
Stijntje vertegenwoordigt voor mij de toekomst. Voelt zij zich mannelijk, dan past ze haar kleding daar op aan. Hetzelfde geldt voor het omgekeerde. Veel mensen delen mijn optimisme over de toekomst niet. ‘Hans, die toekomst gaat er nooit komen,’ hoor ik vaak. Ik hoop het wel. Een genderloze maatschappij is het dromen waard.
Soms maak ik mijzelf wijs dat Audrey Hepburn of een andere ster van het witte, maar inmiddels wel vergeelde, doek op een terrasje zit op de Zeedijk en dan maak ik zo’n foto. Even is dat dan mijn werkelijkheid.
Wat mij betreft, mag het elke dag bewolkt zijn in Amsterdam. Zeker in de smalle straten. Het is steevast aan de ene kant donker en aan de andere kant heb je een zonnebril nodig. Daar houden camera’s niet van.
Wie is dat, vroeg ik mij af. Slechte foto, maar volgens mij een interessante persoon om in de studio te fotograferen, al zal ik dan wel weer een laddertje nodig hebben, zeker als ze op dertig centimeter hoge hakken binnenkomt. Ze zei ook iets waaruit bleek dat zij mij mogelijk kende, maar dat lijkt me sterk.
