Mijn lieve onderdanige en ik zaten te praten aan tafel. We hadden besloten dat we eigenlijk seksuele snobs waren geworden door de jaren heen. Een simpel grapje over vanilla mensen ontaardt bij ons al gauw in een gesprek waarin je alleen maar de woorden ‘vanilla mensen’ hoeft te vervangen door bijvoorbeeld joden of bootvluchtelingen om in te zien hoe naar en discriminerend onze houding wel niet is naar mensen die anders – nou ja, ‘normaal’ zijn.
Een beschamend inzicht dat ons deed besluiten de banden met de rest van de wereld weer aan te halen. Maar hoe? Wat deden die vanilla’s eigenlijk in hun vrije tijd? Televisie kijken? Barbecueën?
Ook die inschattingen waren uitermate discriminerend, besloten we. BDSM’-ers organiseren ook wel eens een barbecue en naar de televisie kijken ze vaak ook. Dat wij daar niet aan deden was irrelevant.
Was er dan geen mooie parallel te vinden met leather of latex parties? Zwijgend zaten we voor ons uit te kijken. De Kamasutrabeurs misschien? Nee, niet echt, want daar zou geen hond meer naartoe gaan als er niet ook een paar spectaculaire BDSM-acts waren.
Opeens hadden we het. Swinger Parties!
Natuurlijk! Op bezoek bij de natuurlijke vijand van alles wat BDSM is. Al snel hadden we zo’n site aangeklikt waar die mensen samenkomen. Maar waren we eigenlijk wel op de juiste plek, vroegen we ons al snel af, terwijl we keken naar lieve huisvrouwen met corsetten, polsboeien en zweepjes. Uit de profielteksten bleek dat het vooral mensen betrof die uit waren op een ‘klik’ en daarmee doelden ze overduidelijk niet op een bestaand geluid.
Mensen die ook niet bang waren voor ‘een verdwaalde hand’ terwijl ze toch echt te jong leken om fans van the Addams Family te kunnen zijn geweest, een televisieserie waarin ooit een loslopende hand een indrukwekkende bijrol had.
Ook was het geniffel niet van de lucht toen we lazen over vrouwen van vijftig die al sinds het begin van hun huwelijk ‘bischierig’ waren, zonder op dat vlak kennelijk enige vooruitgang te hebben geboekt.
Toch nodigden we zo’n stel uit. Hij had zijn haar keurig in de scheiding, droeg extreem katholieke schoenen en zij had een shawltje om. Ongevraagd stalde hij bij binnenkomst zijn ‘sexy lingerie’ uit op tafel. Zo op een hoopje zag het eruit alsof hij zijn ongewassen onderbroeken had meegebracht. Ondertussen werkte zijn echtgenote binnensmonds mompelend een flesje rode wijn weg, af en toe uitbarstend in een geheel niet bij haar tengere postuur passende keiharde schaterlach.
We keken elkaar aan en we dachten duidelijk hetzelfde: ‘Dat gaat nog wat worden met die twee.’
Op een gegeven moment waren we het gebeuzel over koetjes en kalfjes zat en stelde ik voor dat we maar eens wat gingen doen. Ik had geen zin om een beetje oud te gaan zitten worden aan die tafel.
Gewoontegetrouw draaide ik in bed de tepels van de vrouw een volle slag in de rondte waarna zij rood aanlopend van woede mijn tepels pakte en er knoerthard in kneep. Ik stond meteen naast mijn bed. ‘Wat flik je me nou?’
‘Nou, jij doet dat met mij, dan mag ik dat bij jou toch ook doen?’
‘Sinds wanneer, godverdomme?’
Uiteindelijk heb ik me om erger te voorkomen maar laten aftrekken, maar het wijnhoofd kende waarschijnlijk het verschil tussen een besneden en een onbesneden pik niet, want ze begon met veel geweld mijn niet aanwezige voorhuid over mijn eikel te schuiven. Van pijpen had ze nooit gehoord die vrouw, of misschien had ze gewoon al teveel SOA-tjes opgelopen om daar nog warm voor te lopen. Dat ik uiteindelijk klaar wist te komen met twee miezerige druppeltjes zaad werd mijn redding. Ze keek ernaar en de teleurstelling was duidelijk niet gering.
Mijn lieve onderdanige had bij aanvang van de seks in haar oor gefluisterd gekregen: ‘Vooral niets doen waar je geen zin in hebt.’ Ze was van de gedachte alleen al terstond droog geworden. Die man met zijn mooie Viagrapotlood had kennelijk toch iets aangevoeld, want ondanks haar eindeloos durende gepijp had hij niet klaar kunnen komen.
Daar zaten we dan de volgende ochtend. Zij met een halve heknernia van het zinloze pijpen en ik met een blauwe penis in een dikke laag Nivea om de huid op mijn eikel wat herstel te bieden.
‘Ach, het waren eigenlijk best wel aardige mensen,’ zei mijn onderdanige.
‘Ja, maar niet zo goed voor ons medisch welzijn,’ antwoordde ik, terwijl ik zachtjes haar nek masseerde.
[ Deze bijdrage werd eerder gepubliceerd op thekinkyweb.nl ]
