 |
Onze vrienden
Onze vrienden, de Amerikanen, zijn waarschijnlijk het enige volk op de wereld dat niet meer in staat is te verbazen, niet met domheid, niet met luidruchtigheid en al zeker niet met hun belabberde kennis over alles wat niet Amerikaans is.
Toch zat ik vandaag even met de mond open, toen ik las dat meesteroplichter Bernie Madoff niet braaf in de gevangenis zijn tijd zat uit te zitten, maar in een comfortabel ziekenhuisbedje lag, omdat hij wat duizelig was en een hoge bloeddruk had.
Ik moest denken aan een documentaire over een man van 82 die door dezelfde Madoff een groot deel van zijn pensioen was kwijt geraakt en nu flyers bij een supermarkt stond uit te delen om in zijn levensonderhoud te kunnen voorzien. Soms zijn de meest aangrijpende beelden op televisie niet zozeer de voor de hand liggende gruwelen van oorlog en honger, maar beelden van het “kleine leed”.
Voor mij was het meest schrijnende nog wel dat die man blij was dat hij een baantje had als uitdeler van flyers. Opgetogen en trots vertelde hij de reporter dat hij de medicijnen van zijn vrouw niet had kunnen betalen als hij geen werk had kunnen vinden.
Dat is iets wat ik in Amerika vaker heb gezien: een onverwoestbaar optimisme als het gaat om broodwinning. En misschien nog wel belangrijker: een totaal gebrek aan arrogantie als het gaat om het werk dat ze moeten uitvoeren. Deze man was geen geboren uitdeler van flyers; hij was gepensioneerd directeur van een middelgrote onderneming.
Als ik aan die man denk en aan zijn vrouw met haar terminale ziekte, dan komt mijn maaltijd omhoog wanneer ik lees dat Madoff opgenomen is in het ziekenhuis met klachten waar geen enkel mens mee in een ziekenhuis zou kunnen belanden. Je ruikt als het ware het geld dat deze plotselinge overplaatsing mogelijk heeft gemaakt.
Kan Madoff niet gewoon duizelig worden in zijn eigen cel? Met de cocaïneverslaving die hij jaren heeft gehad zal een beetje duizeligheid hem toch niet vreemd zijn? Had hem een pilletje gegeven en hem tot meer beweging bij het luchten aangezet. Of op z’n Nederlands: had hem het verkeerde pilletje gegeven, zoals bij Slobodan Milošević.
