Nog zo’n bofkont

Ik ben ooit misbruikt op mijn twaalfde in een kliniek. U begrijpt vast wel hoe ongeveer, maar niemand heeft me ooit echt geloofd. Ik was een “bofkont” zoals de zaalgenoten op de afdeling het noemden. Vrouwen doen immers niet aan seksueel misbruik.

Vandaar dat ik vandaag met grote interesse een artikel op Nu.nl heb gelezen over een Russische kapster die de overvaller van haar zaak met wat Oosterse vechtsport vloerde en haar klanten vertelde dat ze de politie ging bellen. So far, so good.
In plaats van echter de politie te bellen, bond ze de man aan een verwarmingselement vast en voerde hem Viagra en speelde dagen “seksspelletjes” met hem. Ook voorzag ze hem van 2000 Roebel en een nieuwe spijkerbroek.

Ze was dan ook zwaar verontwaardigd dat de man alsnog aangifte had gedaan van verkrachting, waarop zij natuurlijk alsnog een aanklacht deed wegens overval.

Ik roep al jaren dat het bijzonder fijn is dat mijn generatie mannen heeft geleerd dat wanneer een vrouw nee zegt, dat zij dan ook daadwerkelijk nee bedoelt.

Nu de dames nog. Eerst braaf naar gedragstherapie en dan die top-functies in het bedrijfsleven, zou ik zeggen.

Laatst heb ik nog onder juridische druk een artikel over seksueel misbruik van een vrouw van middelbare leeftijd naar minderjarige koeriers op haar werk moeten verwijderen en dat vond ik bijzonder unfair, omdat mijn feiten klopten.
Werk aan de winkel voor Plassterk, zou ik zeggen.