Bij sommige mensen heb ik met mijn vorige bijdrage de indruk gewekt dat ik iets tegen transgenders, transseksuelen of travestieten zou hebben, ondanks mijn duidelijkheid hierover.
Wat mij echter na veertig jaar de strot uitkomt is de benoeming ‘verkeerd lichaam’ bij iemand met gender issues.
Iedereen mag wat mij betreft kiezen of hij man of vrouw wil zijn of iets daar tussenin. Mijn eigen voorkeur gaat zelfs vaak uit naar iets er tussenin. Dus wat zou ik te mopperen moeten hebben?
Het wil er bij mij gewoon niet in dat zo’n keuze vooral met de loodgieterij van het menselijk lichaam te maken zou moeten hebben. Penis of vagina, als geopereerde transseksueel heb je uiteindelijk geen van beiden. Ja, iets wat erop lijkt, maar in het gebruik is het niet voldoende om een partner van de andere sekse te binden, voor zover je met seks iemand zou kunnen binden, of dat zou ambiëren.
Een voorbeeld. In mijn studio meldde zich op een dag een kleine, bijzonder macho ogende jongeman, die ooit een meisje was geweest.
Overal groeide haar. Uit zijn oren, op zijn rug, en dat alles in een onwaarschijnlijke overdaad. Hij was één stap verwijderd van een primaat met een leren jasje aan en een stoere bril op.
Erg trots en tevreden was hij over zijn mannelijk geslachtsdeel. Toegegeven een vagina is ook maar niets als je eenmaal gekozen hebt om als vrouw man te worden, maar wat daar uiteindelijk uit die onderbroek tevoorschijn kwam, deed mij de haren te berge rijzen.
Heeft u wel eens een nest jonge muizen gezien? Van die friemelende, piepkleine roze diertjes die eruit zien als forse maden? Nou, zo zag die penis eruit.
Ik ken vrouwen die een grotere clitoris hebben.
Hij vond het maar wat leuk voor de camera, dus het ding begon meteen te druppen; het normale vocht dat een vrouw produceert bij opwinding liep nu via het artificiële penisje naar buiten.
Kleenex!
Het doet me ook pijn dat ik dit zo beschrijf, want het was een heel aardige jongen, al vond ik de littekens onder al dat borsthaar daar waar de borsten chirurgisch verwijderd waren tijdens het werk wel een afleidende factor. Op mijn leeftijd heb je wel eens een vrouw gezien met een of twee geamputeerde borsten en dat ziet er toch qua littekens op de een of andere manier minder gruwelijk uit.
Misschien omdat er in de laatste situatie ondubbelzinnig sprake is van een levensreddende operatie.
Maar goed, borsten zitten in de weg als je een man wilt zijn. Ik weet er alles van. Die van mij zijn door ouderdom veroorzaakt en ze moeten helaas blijven zitten, omdat ik een man ben die meestal ook een man wil zijn, dus ik mag eventuele liposuctie plus corrigerende plastische chirurgie zelf betalen.
Het meest trieste echter vond ik dat er medisch gezien twee manieren waren om die muis in erectie te krijgen. De ene methode was met een handpompje die via een gaatje in de peniswand een ingebouwd luchtreservoir vulde en de tweede manier ben ik vergeten omdat die alleen voor zeer vermogende mensen beschikbaar was.
En dan hebben we het over ‘verkeerde lichamen’… Dat was nu pas echt een verkeerd lichaam in mijn visie. Okay, die apenvacht veroorzaakt door hormonen was overtuigend, maar dat gestuntel met een penis die alleen met een pincet af te trekken is, dat is onmenselijk.
Als je een handpomp met je mee moet dragen om seks te hebben, dan kun je mijns inziens beter 24/7 met een voorbindpik rondlopen die middels een slim counterpikje aan de binnenzijde de clitoris stimuleert.
Maar goed, ik ben geen chirurg die zijn operatiekamer moet volboeken om zijn boot in Nice drijvende te houden.
(wordt vervolgd)
