Wat is het eerste dat er gebeurt wanneer een man een café binnenkomt waar een aantal vrouwen aan de bar of aan een tafeltje zit? Juist, hij wordt gewogen en wordt hij niet meteen te licht bevonden dan krijgt hij een opmerking naar zijn hoofd. Meestal een opmerking die bedoeld is om te kijken of hij wel gevoel voor humor heeft of tegen een stootje kan.
Iets mild onaardigs meestal.
Reageert hij goed, dan zit hij voor die avond of voor dat moment even op rozen. Of hij nu net een bank overvallen heeft, of zijn schoonmoeder gekeeld heeft met een bot aardappelmesje, dat maakt niet uit. Dan is hij toch die interessante man. Desnoods die interessante foute man.
In tegenstelling tot wat wel eens gedacht wordt kunnen vrouwen wel degelijk vanaf een kilometer zien hoe fout een man is. Ze kunnen het zelfs ruiken in het stikdonker, geloof me. Maar dat doet er niet toe.
Wat doet er wel toe?
Het enige wat er toe doet is of je zo’n vrouw, of die vrouwen, aankunt. Of je reactie superieur is aan hun majestueuze gekut, zeg maar.
Daar draait het om. Jezelf 24/7 overgeven aan een vrouw om haar eigendom te zijn is vragen om een heel lang en heel vervelend leven.
Ik hoor je als slaaf al roepen: ‘Maar dat is precies wat ik wíl! Mijn leven opdragen aan een vrouw!’
Nee, je bent ten prooi gevallen aan de Wet van de Laatste Lettergreep. Denk maar even na. Ik ben, om maar een voorbeeld te geven, foto-graaf. Nadruk op de laatste lettergreep.
Jullie leven staat in het teken van Fem-dom. Ook alweer nadruk op de laatste lettergreep.
[ Deze bijdrage werd niet eerder gepubliceerd op thekinkyweb.nl ]
