Het geluid van brekend glas
Tevreden zit ik hier achter een kopje koffie. Gisteren nog bij een medisch specialist geweest. Een week geleden had de man nog met veel bombarie en zorgelijke blikken via een van ‘n microcamera voorziene tuinslang hapjes uit mijn darmweefsel genomen om me gisteren – met een bijna teleurgestelde blik – te melden dat er niets bijzonders aan de hand was. “Neem er maar een borrel op!” zei hij nog bij de uitgang. Nou, dat had ik voor de zekerheid toch al een paar keer gedaan voordat ik zijn kantoor was binnen gelopen.
Nu achter de koffie met een lichte hoofdpijn kijk ik naar de verslaggeving van de rellen in Londen en volg ik Twitter voor de wat actuelere informatie. Ze waren bij CNN nog niet echt helemaal wakker of ze hadden “social media” als Twitter al de schuld gegeven van de goede organisatie achter de rellen.
Dat blijft toch altijd weer leuk. Eerst heb ik meer dan een vol decennium mogen luisteren naar de benepen geluiden uit de hoek van de gedrukte media en nu zijn de televisiezenders aan de beurt. Minstens twee drankjes had ik gisteren al genuttigd, na het lezen van het volgende nieuws: Twitter switch for Guardian, after 188 years of ink.
Ik herinner me hoe ik die ontwikkelingen heb voorspeld in 1994, staande voor een meute kettingrokende uitgevers, journalisten en boekverkopers. Ze dachten dat ik gek was geworden en staken hun minachting voor mij en mijn gedachten niet onder stoelen of banken.
Ik voel er nu ook veel voor om wat aardige voorspellingen te doen over hoe de brede beweging, die nu op de been is om ruiten van bankgebouwen in te gooien, verder zal groeien en zich niet tot bankgebouwen zal weten te beperken. Dit zijn geen anarchisten, zoals bij CNN wordt beweerd. Dit zijn gewone belastingbetalers. Werknemers, studenten.
Het gezicht van de anarchist is veranderd. De moderne anarchist ziet er een beetje uit als Bernard Madoff. Anarchisten zijn mensen die nu nog ondanks de ineenstorting van de economie over onwaarschijnlijk veel kapitaal beschikken. Die gedachtengang is niet geheel fair – ik weet het – maar leg dat die mensen maar eens uit die hun eigen belastinggeld bij een door hun gesubsideerde bank terug mogen lenen om deze crises het hoofd te bieden.
Genoeg. Het weer is te mooi voor sombere gedachten en die hoofdpijn is nog niet helemaal weg.
