Geplaatst op

Wat moeten we nu met Fluffy?

We moeten alles wantrouwen. Nepnieuws loert overal. Alleen de overheid spreekt – al is het pas sinds zeer recent – altijd de waarheid. Dus of het waar is, wat ik vandaag las, dat leeuwen en apen besmet zijn geraakt met Covid-19, kan ik niet bevestigen of ontkennen. Toch is het wel interessant om erover na te denken. Dat die apen besmet raken vind ik niet zo interessant, daar zijn er te weinig van, maar die leeuwen zijn toch directe familie van onze huiskat, die dankzij vrijdenkende eigenaren overal rondstruint, nietsvermoedende vogeltjes doodmartelt, en bij voorkeur dicht bij onze voedselbereiding poept en urineert.

Het lijkt nu even alsof ik een hekel heb aan katten. Dat valt reuze mee, maar de eerlijkheid gebiedt te vermelden dat ik honden prettiger in de omgang vind.

Stel nu dat huiskatten niet alleen Covid-19 kunnen krijgen, maar het virus ook over kunnen brengen op kinderen of volwassenen?

Wat zal dan het beleid gaan worden?

Het vaste antwoord op alle vraagstukken rond Covid-19 is vaccineren, nog eens vaccineren en als dat niet helpt gewoon nog een paar keer vaccineren. Er zijn slechts 2,9 miljoen katten in dit land, dus dit moet voor Hugo de Jonge geen al te grote logistieke uitdaging vormen, ervan uitgaande dat hij tijdig een kattenvaccin binnenhaalt, natuurlijk. Maar hoe weet je dan of de kat van de buren, die in je moestuintje is neergestreken, een weldenkende, verantwoordelijke, van wappiegedachten vrije kat is die alleen naar programma’s van de NPO kijkt? Een rood labeltje door het oor ponsen, dat is wel het minste om zekerheid te krijgen dat het dier gevaccineerd is en je weliswaar nog steeds wel kan besmetten, maar wel zo dat je er tevens vanuit kunt gaan dat je geen Ic-opname te wachten staat. Dat is fijn voor u en minstens even fijn voor de eerlijke overheid, die gestaag probeert weg te laveren van eerder genomen beslissingen in de gezondheidszorg.

Ja, maar daar gaat een lockdown voor katten aan vooraf, zul u heel wijs opmerken. Dan onderschat u de intelligentie en vooral ook de asociale natuur van de gemiddelde huiskat. Die laat zich niet door een lockdown van de wijs brengen.

Hoe creëer je dan stoer staatsmannenbeleid dat in verhouding staat tot 2g? Elke maatregel zal bij katten weinig resultaat opleveren, dus ligt het voor de hand dat we dan met katten moeten gaan doen wat we met andere besmettelijke diersoorten doen, zoals varkens tijdens de varkenspest.

Dan staan alle kattenliefhebbers van Nederland straks in de rij voor kerken, sportscholen en concertzalen om hun Fluffy in te laten slapen, zou je denken. Maar nee, dat zou gezien het besmettingsgevaar te riskant zijn, dus dat wordt toch iets wat aan politie en leger overgelaten moet worden. ‘s Ochtends wordt u dan wakker van bestelbussen die de straat komen inrijden en ook bij u wordt er aangebeld.

Fluffy moet mee. Ontkennen dat u een kat bezit, heeft waarschijnlijk geen zin, want uw VVD- of CDA-stemmende buren hebben Fluffy allang in uw naam aangemeld bij de gemeente om u te ontlasten van deze emotioneel zeer zware taak.

Nood breekt immers wetten, zoals we dagelijks leren.

Echt afscheid nemen van Fluffy zit er dan ook niet meer in. De overheid kan moeilijk toestaan dat u indertijd niet van uw grootouders afscheid mocht nemen en nu opeens wel van uw huiskat. Bij een stoer beleid hoort nu eenmaal consequent gedrag.

Mocht het zo zijn dat katten werkelijk Covid-19 kunnen overdragen, dán pas breekt echt het burgerverzet los, vermoed ik zo. De gemiddelde Nederlander kan immers heel wat meer liefde opbrengen voor zijn of haar huisdier dan voor de medemens.