‘Regeerakkoord kent pijn voor iedereen’ kopt de Volkskrant. Moet ik nu juichen of zo? De minima gaan er naar schatting van ambtenaren die er wel vaker naast zitten geloof ik 0.2% op vooruit, maar ik ben slecht met cijfers en heel goed in het herkennen van oplichters. Zo heeft iedereen zijn goede en slechte kanten.
Wel mooi nieuws dat Lodewijk Asscher nu de prostitutie in Den Haag in goede banen kan gaan leiden, in plaats van de Wallen te slopen.
Het zal aan die moderne kostuums liggen, maar voor mij ziet het er op foto’s uit alsof er een kabinet op komst is van grote bekken en smalle schoudertjes.
Ook schijnen we blij te moeten zijn met ‘weer een mannenbolwerk dat geslecht wordt’ en dat zie ik ook al niet. Ik vind dat er eerst eens even een paar vrouwenbolwerken gesloopt moeten worden. Laten we beginnen met dat damesbolwerk dat zich in juridische zin bemoeit met kinderen in problemen.
Toegegeven, ik zou als ik een groot erf had en niet over geld voor een alarminstallatie beschikte beslist een Dobermann teef aanschaffen in plaats van een reu, maar om dat nu zo ver door te voeren om ook een vrouw op Defensie te zetten, kan ik niet op voorhand als vooruitgang zien. Maar goed, we laten ons graag verrassen.
Is het niet omdat de banken straks *niet* om geld komen bedelen, dan toch wel omdat we de beste minister van Defensie in heel Europa hebben.
Voorlopig herinner ik me die rij vrouwen op Verkeer- en Waterstaat van de vorige eeuw nog te goed. Eén grote polonaise van herintredende huismoeders die de corruptie in de aannemerswereld zo geweldig vooruit geholpen hebben.
U zult het vast met me eens zijn dat vrouwen gewoon te conflict gericht zijn en te hormonaal instabiel voor geweldsgevoelige functies. Of toch niet? Denk dan maar aan Hillary Clinton en haar rol in de Libië-crisis of aan Thatcher en de Falklands.
Of kijk eens naar dat YouTube-filmpje waarin een Nederlandse vrouwelijke agent – geheel volgens het boekje – een zwerver in elkaar trapt. Om over de vele duistere schietincidenten veroorzaakt door vrouwelijke agenten maar te zwijgen.
Ja, u hoort het al, wat mij betreft kan dat hele clubje nu al naar huis. Tijd voor iets anders. Een Europese regering? Ja, wat mij betreft wel. Of we nu hier al die klaplopende ambtenaren in dienst houden, of voor hetzelfde geld goed bevriend raken met een paar landen waar de zon wel schijnt, dat lijkt me geen moeilijke keuze.
