Geplaatst op door

Aged to Perfection – N.


One of my favorite series is the one called Aged to Perfection. Why? Well, I get to photograph women of my own age and that is fascinating on many levels. First of all; with a lot of years of experience behind me, I find it almost too easy to photograph younger women and men, because they often look so perfect and in shape that they are works of art themselves.

What is interesting is that I receive a lot of praise in the media for my photographs of ‘older’ women, yet I have never sold one single photograph in that series. No, that is not true, I sold one in 2006. And it is not just praise I receive either. In 2004 somebody threw a brick through a gallery window in an attempt to destroy one of my photographs of an older woman. The person who threw the brick was a young female, who later claimed that her action was justified because ‘older women should keep their clothes on’.

On another occasion, Facebook deleted my whole profile because of two photographs in this same series. They don’t do that if you simply post two nude pictures. That is called ‘obscenity’ by Facebook clerks. I was ‘charged’ with ‘harassment’ instead – which is a reason good enough for them to delete the whole profile instead of just the two pictures.

Geplaatst op door

Vier letters

Jaren geleden was ik met de bovenburen meegegaan naar de Showboat, niet naar het fatsoenlijke maandelijkse feest van Meesteres Manita, maar naar een zondagmiddag voor swingers. Voor mij was het niets en het leek alsof het voor de meeste aanwezige mannen ook niets was. Officieel was het feestje alleen voor paren, maar nadat we allemaal binnen waren kwam er een busje vol met Surinaamse mannen voorrijden en die kwamen als enigen zonder entrée binnen.

Wij, de keurige en minder keurige huisvaders zaten aan de bar. Ik zag hoe zich achter de inmiddels voorover gebogen buurvrouw een rij mannen vormde.

‘Wat vind je hier nu eigenlijk leuk aan?’ vroeg ik de buurman.

‘Ik doe het voor haar,’ zei hij met een verliefde glimlach op het gezicht.

Jij zit helemaal op het verkeerde feestje, dacht ik. Maar ik was wel zwaar onder de indruk dat de man na dertig jaar huwelijk nog zo verliefd kon kijken.

Ik was snel thuis die middag en ik ben nooit meer naar zo’n feestje gegaan. Diezelfde mensen met wie ik toen meeging kom ik nu nog wel eens tegen. Ze noemen zich geen swingers meer maar BDSM-ers.

Hij is volgens mij echt een geboren sissy, maar nu gaat hij wekelijks naar de sportschool en loopt op feestjes rond in een soort leren gladiatorenpak, met zo’n charmant rokje van stroken leer eronder. Als hij tenminste niet aan de bar zit terwijl zijn vrouw het volgende busje goedgebouwde mannen afwerkt.

Met die mensen zelf heb ik geen probleem, maar dat ze zich nu BDSM-ers noemen wel. Ik krijg dan spontaan bijna sympathie voor Hells Angels die iedereen die een leren jek draagt met een mouwloos spijkerjasje erover heen rücksichtlos in elkaar rammen, omdat ze nu eenmaal van duidelijkheid houden.

Zo langzamerhand staat BDSM niet meer voor bondage, discipline en sado-masochisme, maar voor alles wat bij iedere andere club niet welkom is.

Ga je het liefst uit als Mickey Mouse met bijpassend pak zoals ze dat ook in EuroDisney dragen en is je vrouw eigenlijk het liefst een vosje gehuld in net zo’n soort pak met de ritsluiting op de verkeerde plek, dan ben je fetisjist en welkom in de BDSM.

De F van fetisj komt in de afkorting BDSM niet voor, maar alles wat met een luier op het hoofd wil rondlopen, of vacuüm verpakte gedragen damesslipjes bestelt via het Internet is welkom.

Wij BDSM-ers… Wij zijn eenvoudigweg te goed voor deze wereld.
 
 

[ Deze bijdrage werd eerder gepubliceerd op thekinkyweb.nl ]

Geplaatst op door

Bill Haley – 1979

I am often asked if I have more photographs of the photo session with Bill Haley from 1979 and if there are any real vintage silver prints available. As for the latter, unfortunately not. I know there must be some afloat at magazines who never returned them, but I only have the negatives and one or two silver prints I would like to keep to myself.

Of all my negatives only about 10% has been scanned for digital printing. But apart from the square portrait of Bill Haley showcased on this site, I do have this other one posted below and I have set the limited edition to 50.

I like it a lot. He is relaxed. The security people were sent to wait outside. He is wearing his off-stage glasses, rarely seen on publicity pictures.

Geplaatst op door

Trance

Daar stond ik dan dronken te zijn ergens in een buitenwijk van Dortmund in een kelder waar niemand ooit van gehoord had en dat is maar goed ook. De sfeer was broeierig. Iedereen wilde wat, maar niemand durfde in actie te komen. Misschien waren ze bang om hun door fetisj couturiers van naam vervaardigde outfitjes te beschadigen. Wellicht lag de spanning ook in de mix van mensen die elkaar al véél te lang kenden en mensen die elkaar nog nooit gezien hadden.

In een hoekje zat de giechelige nieuwe lichting, een clubje jongens in pakken met puntschoenen omringd door aanstellerige meisjes die de grootste flauwekul met zich meedroegen waaronder de befaamde met pluche gevoerde nepboeien. En dan ook nog in zachtroze en lichtblauw.

Dat is toch juist leuk die nieuwe opkomst, zei de dungeon master die de uitdrukking van afkeur op mijn gezicht zag. Ja, hartstikke leuk. Als je de dungeon master bent en achter de kassa staat, misschien.

Ik nam er nog maar een.

Ik keek van de dungeon master naar de roze handboeien en weer terug, maar toen ik mijn mond opende omdat ik boven de muziek uit wat in zijn oor wilde roepen, liet ik in plaats daarvan een luide boer. Geheel onopzettelijk, maar ik stond nu verder de rest van de avond wel alleen.

Het probleem van een brave old school BDSM-er als ik die teveel gedronken heeft is dat hij zich natuurlijk ver van spel houdt, terwijl de door alcohol veroorzaakte adrenaline nu juist de behoefte te domineren tot ongekende hoogte opjaagt.

Ik was al in het stadium dat ik geen vrouwen meer zag maar alleen nog biggetjes. Biggetjes met handboeien waar je door er naar te kijken zomaar een slappe kon krijgen. Biggetjes die ik wilde horen schreeuwen als echte volbloed Duitse speenvarkens.

Maar als man van bijna zestig liet ik me braaf nog eens inschenken en mijmerde wat over de woorden ‘sub space’ die ik om de haverklap uit de monden van de meisjes had horen rollen. Soep space auf Deutsch. Ach ja, dacht ik, je kunt elke borderliner of onderdeurtje met vadercomplex wel met een paar rake opmerkingen, vernederingen of restricties in sub space lanceren. Ze waren immers al lang voor het spel ver van het pad af. Daar viel geen eer aan te behalen.

Het zou niet over sub space moeten gaan, maar over trance. Iets wederzijds; het allerhoogste. Voor mij alleen te bereiken als geilheid en sadisme gelijk op gaan tot dat punt waarop de tijd stil lijkt te staan en ze in elkaar versmelten. Dat ik mijn slavin diep aankijk en haar pijn zie, voel, ruik en haar oogvocht van overgave zie bollen, terwijl mijn handen haar pijn laten aanzwellen tot een trance die alles wat aards of alledaags is laat verdampen. Om samen op te gaan in het gevoel achter die pijn; de oerpijn die om nieuwe pijn gevraagd heeft. Er geluidloos om geschreeuwd heeft, zelfs.

Dat moment waarop het stil wordt in mijn hoofd en ik onzichtbaar huil om de schoonheid van haar volmaakte overgave, maar vooral ook om de koppige lelijkheid van mijn eigen sadisme.

[ Deze bijdrage werd eerder gepubliceerd op thekinkyweb.nl ]

Geplaatst op door

Vintage Photograph – 1976

I regularly post photographs on Facebook, and I am not too worried about their Terms of Service, although I must admit I do not like to see one of my photographs on a commercial medium with the credit line: © Facebook. Still, this has to do a lot more with the mentality of the editors involved than Facebook’s TOS. It is not hard to properly credit a photograph, if you know where you downloaded it. And if I don’t want people to use my photographs, I should not have posted them online in the first place.

I do post photographs online, because I don’t want them to sit in my archives without being seen. I am not that kind of collector. I want my photographs to be seen and enjoyed. I’d rather have 40.000 views a day on a high traffic site than shipping my works to a gallery on the other side of the world to be seen by a much smaller audience.

The insights delivered by Internet statistics tell me a lot more about my work than a well-written article praising me for photographs that I know are enjoyed by a very small audience consisting of people who would never have the courage to put one of my pictures on display in their own living room.

I noticed that the vintage prints are doing very well on large platforms, so I will occasionally put one up for sale in a limited edition, hoping you are willing to support my photography — like this particular photograph showing a transvestite bathing in a very Seventies bathroom.

Geplaatst op door

Print WAM sequence

This is the largest print available of one of my photographs. Actual image size: width 95,5 cm height 49,8 cm or 37.4″ x 19.3″. The color in the snapshot of this print is a bit off. Original photograph is currently at the front page of hansvanderkamp.com.

There are currently two prints. One is reserved and the other print is for sale. Update: [ SOLD ]

Original photograph, print colors match.

Geplaatst op door

Dollification

I was a boy of about twelve years of age when the school teacher handed out test forms. Most of the questions on the form were of a simple mathematic nature, and there were some questions that seemed to have some psychological relevance too.

One question in particular I remember very well: ‘Who would you like to be?’

I had to reread the question twice because I had anticipated something like: ‘What do you want to be when you grow up?’

Biting on my pencil I paused for a while and then I jotted down: “Me, but somewhere else, away from here.”

They sent me to a school psychologist for that answer and there I learned that most kids had filled in the name of their rock or pop idol. At least half of them wanted to be John Lennon.

None of these kids became a legend like John Lennon. Neither did I, but I ended up away from there, just as I had hoped.

Not being who you are or what you are has always fascinated me and this may very well explain why I have photographed so many transvestites, transgenders and transsexuals. And last but not the least, people who are into dollification. For the last decade dollification has been my most important photographic subject and checking my now finished site I realize I forgot to add a gallery with dolls.

Geplaatst op door

WAM

The current front page of this site is dedicated to WAM – Wet and Messy. The fluid can be yogurt, milk, honey, fluid rubber, anything goes. Yes, it is a fetish, and I had never heard of it until Selma walked into the studio and asked for yogurt.

The picture posted here is a variation on the one featured on the front page, showing three different poses.

Geplaatst op door

Ralph Gibson

While working on this site, I go through my archives a lot. There are quite a few pictures archived. I have been photographing for four decades now. Sometimes I am lucky, and I find a photograph that I thought was lost, like this portrait of one of the best photographers of our time: Ralph Gibson. I am really not sure when it was taken, but I believe it was 1981.
Location: His Soho loft where Lustrum Press resided.

[ Photographer Ralph Gibson on Wikipedia ] – [ His website ]